De komst van de Omgevingswet veroorzaakt een cultuuromslag in gemeentelijke organisaties. Onder het motto ‘van nee tenzij, naar ja mits’ wordt veel regelgeving losgelaten. Ruimtelijke belangen, zoals wonen, infrastructuur, milieu, natuur, water, luchtkwaliteit en erfgoed worden integraal afgewogen. Omgevingsplannen komen in de plaats van bestemmingsplannen en structuurvisies maken plaats voor omgevingsvisies. Er is een grotere rol weggelegd voor participatie, waarbij bewoners en andere belanghebbenden bij de planvorming worden betrokken.
Erfgoed als drager voor ruimtelijke ontwikkelingen
Het lijkt een onmogelijke opgave: talloze belangen afwegen, van bodem tot lucht. Juist daarom is een integrale benadering van belang. Cultureel erfgoed is per definitie onderdeel van de omgevingsvisie, maar het domein van erfgoed en ruimte is veel breder dan alleen monumenten of archeologie. Het gaat over het grote verhaal van ons verleden. Hoe hebben ruimtelijke structuren zich ontwikkeld? Hoe tekende economische groei en krimp zich door de eeuwen heen af in het landschap? Welke maatregelen troffen we in de stad om de waterstand onder controle te houden? Dit soort ontwikkelingen zijn bepalend voor de identiteit van onze leefomgeving én kunnen als inspiratie dienen bij toekomstige ruimtelijke opgaven.
Lees hier enkele artikelen die ik schreef in het kader van de Omgevingswet:
- Erfgoed in de dynamische stad voor Archined
- Erfgoed en participatie in de omgevingsvisie voor de RCE
- Hoe zorgen we samen voor erfgoed in de omgevingsvisie voor de RCE
- Kansen voor erfgoed in de Omgevingswet voor de RCE
Beeld: bouw Pentagon Zwanenburgwal, opgeleverd 1983 / ontwerp Theo Bosch – bron foto Gemeentearchief Amsterdam
